تاثیر سن یادگیری زبان خارجی بر مهارتهای زبانی و دیدگاهها (باورهای) زبان آموزان: رویکرد اجتماعی- فرهنگی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیرات سن آغاز آموزش زبان خارجی بر میزان توانایی زبان دوم زبان آموزان، میزان دانش زبان فارسی آنها و همچنین نگرشی است که نسبت به زبان و فرهنگ انگلیسی و زبان و فرهنگ فارسی و هویت ملی خود در طول یک سال آموزش زبان به دست می آورند. سعی ما در این مطالعه بررسی مقوله فوق از دیدگاه اجتماعی- فرهنگی بود. شرکت کنندگان در این مطالعه دانش آموزان دو گروه سنی مختلف (8 و 11 ساله) بودند که تا پیش از انجام این تحقیق تجربه حضور در کلاس های آموزش زبان انگلیسی را نداشتند. دادگان مورد نیاز در ارتباط با مهارت زبانی دانش آموزان در زبان فارسی و انگلیسی به وسیله آزمون های معتبر مرتبط سنجیده شد. برای به دست آوردن اطلاعات در مورد نگرش زبانی دانش آموزان از مجموعه تست های نگرش و انگیزه گاردنر و اسمیت (1981)، پرسشنامه رضائیان و مغانی (2011) و همچنین مصاحبه ساخت یافته دگونوویچ (1993) استفاده شد. از شرکت کنندگان در این پژوهش خواسته شد که یک بار در ابتدای تحقیق (هفته پنجم) و بار دیگر در انتهای آن نسبت به پر کردن پرسشنامه ها، شرکت در آزمون ها و همچنین مصاحبه ها مبادرت ورزند. نتایج این مطالعه نشان داد که دانش آموزان 8 ساله هم در آزمون های کتبی زبان انگلیسی و هم در آزمون های شفاهی آن عملکرد بهتری نسبت به 11 ساله ها دارند. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که یک سال آموزش زبان انگلیسی بر روی دانش نوشتاری زبان آموزان 8 ساله در زبان فارسی تاثیر مثبتی داشته است به این معنی که توانائی نوشتاری دانش آموزان در گروه آزمایشی در زبان فارسی در انتهای تحقیق بصورت چشمگیری نسبت به ابتدای تحقیق بهبود یافته بود، حال آنکه در گروه کنترل شاهد این تغییرات نبودیم. مهارت های خوانداری دانش آموزان در هر دو گروه سنی در طول مطالعه دستخوش تغییر خاصی نگردید. در مورد نگرش های زبانی دانش آموزان، تجزیه و تحلیل پرسشنامه و مصاحبه ها نشان داد که نگرش زبان آموزان در هر دو گروه سنی نسبت به زبان انگلیسی و فارسی در ابتدا و انتهای تحقیق مشابه است. اما زبان آموزان دو گروه سنی دیدگاه های متفاوتی نسبت به فرهنگ انگلیسی، فرهنگ ایرانی و هویت ملی خود در ابتدا و انتهای تحقیق نشان دادند.